მთის ველოსიპედის კარგად ტარება გულისხმობს ბალანსის შენარჩუნებას ნებისმიერი ტიპის რყევისას თუ დაბრკოლების შეჯახებისას. მხოლოდ სკამზე მყარად ჯდომა არაა საქმე. ქვას თუ დაარტყამთ, ველოსიპედი დარტმის ძალის მთელ ენერგიას გადასცემს უკანა ტანს და ჩამოვარდებით. სწორედ ამიტომ, საუკეთესო ამორტიზატორები თქვენი ფეხები და მკლავებია: დარტყმის ძალას მათი გამოყენებით არ გადასცემს ზედატანს.
ველოსიპედის მორგება
სწორი ბალანსირებისათვის თქვენი ზომის ველოსიპედი გჭირდებათ. ველოსიპედის შესარჩევად შესაფერის რამოდენიმე ძალიან მარტივ რეკომენდაციას გთავაზობთ.
სკამის სიმაღლე:
იმის გასაგებად, არის თუ არა ველოსიპედი თქვენი ზომის, ის "ოპტიმალურ პოზიციაში" უნდა მოირგოთ ისე, რომ ამ პოზიციამ თქვენი ფეხის ძალის სრულად გამოყენების საშუალება მოგცეთ.
ველოსიპედის სიგრძე:
ოქროს წესი: ველოსიპედზე ჯდომისას უნდა ხედავდეთ თქვენს წინა წამყვან ღერძს (ან ჰაბს), რადგან საჭე ფარავს მას. თუკი ხედავთ საჭის წინ, ეს იმას ნიშნავს, ველოსიპედი ძალიან პატარაა თქვენთვის; თუ თქვენ ხედავთ წინა ღერძს საჭის უკან, ეს იმას ნიშნავს, რომ თქვენთვის ძალიან დიდია.
სწორი ჯდომა:
დადექით ველოსიპედზე
როგორც კი რელიეფი გაუხეშდება ან არასტაბილური გახდება, პედლებზე უნდა დადგეთ, არ დარჩეთ სკამზე. სკამზე რბილად ჯდომით დაბრკოლებას ვერ გადალახავთ.
ნახატზე: გრავიტაციის ცენტრი ორ ბორბალს შორისაა. წამოიწიეთ სკამზე და თეძო უკან გადასწიეთ - ასე მოემზადებით დარტყმის ზეგავლენისათვის.
ჩათვალეთ, რომ გული გრავიტაციის ცენტრია, რომელიც გინდათ რომ მაქსიმალურად სტაბილური იყოს. ამისათვის უნდა გამოიყენოთ ფეხები და მკლავები, ისინი თქვენი ამორტიზატორები არიან. ისინი დაგეხმარებიან გრავიტაციის ცენტრის სტაბილურობის შენარჩუნებაში მოულოდნელი ზემოქმედების შთანთქმით და ველოსიპედის გაწონასწორებით.
ახლა წარმოიდგინეთ ხაზი, რომელიც თქვენი გულიდან მიწამდე ვერტიკალურად ეშვება ერთ წერტილში - ესაა თქვენი გრავიტაციის ცენტრის პროექცია მიწაზე. ველოსიპედზე თუკი სწორად ზიხართ, ეს წერტილი თქვენი ბორბლების ხაზის შუაშია. ეს წერტილი მაქსიმალურად უნდა შეინარჩუნოთ ცენტრში, ან მცირედ უკან. ამ წერტილის წინ გადაწევა ზრდის საჭის იქით გადავარდნის შანსს.
ვეფხვის პოზიცია
თუკი რელიეფი უსწორმასწორო ხდება, დაბალი პოზის მიღება ხელებისა და ფეხების მეტი მოქნილობის საშუალებას გაძლევთ. ველოსიპედი არ მხოლოდ დაბრკოლებას ეჯახება, ის ასევე ირყევა სხვადასხვა მხარეს და ვარდება. მიწასთან მუდმივი კონტაქტის შენარჩუნებას საბურავებზე წონის ძალის გარეშე ვერ შესძლებთ ვერც მართვას და ვერც დამუხრუჭებას. ველოსიპედზე მოხრა ერთადერთი საშუალებაა საიმისოდ, რომ საბურავები მიწაზე მყარად დარჩნენ, როდესაც ციცაბო და სახიფათო ბილიკებს გავდივართ.
ფოტოზე: დაბლა დახრილი პოზა შემაღლების გადასავლელად
სავარჯიშო: იპოვე შენი ბალანსი
როგორია კარგი ბალანსი?
ახლა კი შეისწავლეთ თქვენი მოძრაობის სპექტრი:
ნახატზე: ველოსიპედი სხვადასხვაგვარად ირხევა, მიუხედავად ამისა, თქვენი გრავიტაციის ცენტრი მუდმივად სტაბილური უნდა იყოს.
სავარჯიშო: ბალანსის შენარჩუნება ფერდობზე დაშვებისას
გთხოვთ, გადაიკითხოთ დამუხრუჭების შესახებ პირველი თავი, რადგან ფერდობზე დაშვებისას დამუხრუჭება დაგჭირდებათ.
სავარჯიშო: მოხვევები ფერდობზე
დასკვნა: მოხრილი პოზა ველოსიპედის კარგი ტარების ტექნიკის საფუძველია, როცა გასავლელი მონაკვეთი ხდება ჩქარი, ფხვიერი ან უხეში და მიხვეულ- მოხვეული (და შესაძლოა ეს ყველაფერი ერთადაც კი იყოს!). ეს საშუალებას მოგცემთ ველოსიპედით მაღლა აიწიოთ (ახტეთ). მკლავების თავისუფლად გაშლის შესაძლებლობა რყევებს დაგაძლევინებთ და მოხვევეაც არ გაგიჭირდებათ. სავარჯიშო მოგცემთ სკამზე წამოწევის გამოცდილებას და გეცოდინებათ, რამდენად შეგიძლიათ გადაიწიოთ უკან ბალანსის დაკარგვის გარეშე. რაც უფრო დაბლა დაიწევთ, მით უფრო შეინარჩუნებთ წონასწორობას და გადალახავთ დაბრკოლებებს და სირთულეებს. ეს უნარი გამოგადგებათ ძალიან უხეში ზედაპირების, ბორცვების და მოსახვევების დაძლევაში.
თარგმნილი და რედაქტირებულია თეა გულუას და ჯეიმს დინის მიერ
